Kolebką ruchu społecznego Głuchych na wybrzeżu jest miasto Wejherowo, gdzie w pierwszej połowie roku 1932 z inicjatywy dyrektora ks. Józefa Bartela i byłych wychowanków Pomorskiego Krajowego Zakładu dla Głuchoniemych, powołano Katolickie Towarzystwo Głuchoniemych z siedzibą w Wejherowie, które działało do wybuchu drugiej wojny światowej. Po wyzwoleniu Towarzystwo zostało reaktywowane i działało do sierpnia 1946 r. – do czasu, gdy w dniu 25 sierpnia 1946 r. na Zjeździe Stowarzyszeń Głuchoniemych w Łodzi powołano jedną, ogólnopolską organizację pod nazwą Polski Związek Głuchoniemych i Ich Przyjaciół. Na bazie Katolickiego Towarzystwa Głuchoniemych w Wejherowie powstał Pomorski Oddział Polskiego Związku Głuchoniemych i Ich Przyjaciół, który przez parę lat miał swoją siedzibę w Wejherowie. W roku 1955 na II Ogólnopolskim Kongresie Głuchoniemych Związek zmienił nazwę na Polski Związek Głuchych, który działa do dnia dzisiejszego. Oddział Pomorski PZG w Gdańsku w nowym kształcie organizacyjnym działa od 1 stycznia 1999 roku.